Η ιστορία της δερματοστιξίας ή δερματογραφίας (στα ελληνικά… tattoo) είναι τόσο μεγάλη, όσο σχεδόν και η ιστορία του ανθρώπου.
Από αρχαιοτάτων χρόνων οι άνθρωποι ένιωθαν την ανάγκη να «πουν» ή να «δηλώσουν» κάποια πράγματα, μέσω σχεδίων στο σώμα τους.
Έτσι βλέπουμε ακόμα και φυλές που δεν έχουν εξελιχθεί τεχνολογικά σε σχέση με το μακρινό τους παρελθόν, να χρησιμοποιούν διάφορες τεχνικές για να δημιουργήσουν περίτεχνα σχέδια στα σώματα τους.
Όπως είναι φυσικό, αυτή η τάση εξελίχθηκε και έφθασε πλέον στο σημείο να αποτελεί έργο τέχνης, με την ιδιαιτερότητα πως ο «καμβάς» του καλλιτέχνη είναι το σώμα μας και όχι κάποιος πίνακας ζωγραφικής.
Τα τελευταία χρόνια το tattoo στη χώρα μας έχει περάσει από διάφορες φάσεις. Μέχρι πριν από καμιά εικοσαριά χρόνια, όποιος είχε tattoo ήταν δακτυλοδεικτούμενος και αμέσως τον χαρακτήριζαν σαν «παλιόπαιδο», «αλητήριο» και άλλα τέτοια ωραία. Τα χρόνια πέρασαν και το tattoo στην εποχή του «ο,τι φάμε – ο,τι πιούμε» έγινε μόδα και «χτύπησε κάποιο σχεδιάκι μέχρι και η κουτσή Μαρία». Πλέον βρισκόμαστε στη φάση της συνειδητοποίησης όσον αφορά του τι σημαίνει να «κάνεις tattoo» και βλέπουμε όλο και καλύτερους καλλιτέχνες, όλο και αρτιότερα σχέδια και όλο και πιο ψαγμένους… «καμβάδες»!
Εμείς στη συνέχεια θα σας παρουσιάσουμε τις ιστορίες δυο ανθρώπων οι οποίοι αν και ανήκουν σε διαφορετικές γενιές, κατέληξαν (μετά από πολύ ψάξιμο), να «χτυπήσουν» το tattoo τους στο ίδιο studio.
“Στην αριστερή γωνία του ρινγκ” κάθεται το «Ατομάκι».
Είναι 20 (και κάτι ψιλά) ετών, 40 (και κάτι ψιλά) κιλά, ακούει (έντεχνα) ελληνικά, ποπ, ραπ, χιπ χοπ και γενικώς «ο,τι παίζει». Αποφάσισε πως ήρθε η στιγμή να κάνει το πρώτο της σχέδιο. Όταν ο «Street Dude» της έλεγε πως «με το που θα κάνεις το πρώτο, θα θέλεις και δεύτερο», απαντούσε «δεν ξέρω, κάτσε να δούμε πως θα πάει αυτό» κλπ. Τώρα ετοιμάζεται για το επόμενο!
“Στην άλλη γωνία του ρινγκ” έχουμε τον «Street Dude».
Είναι 40 (παρά κάτι ψιλά) ετών, 80 (παρά κάτι ψιλά) κιλά, ακούει τρία είδη μουσικής (rock, rock και… rock), ενώ το πρώτο του tattoo είναι χτυπημένο επί εποχής… δεινοσαύρων και αφού περίμενε «τις κουτσές Μαρίες» να αδειάσουν το χώρο στα Studios, χτύπησε πριν από λίγο καιρό το δεύτερο και μαζί με το «Ατομάκι» χτύπησε και το τρίτο του tattoo. Στην ευχή που του δίνουμε «Άντε βρε, να τα… εκατοστίσεις (τα tattoos)», χαμογελάει και απαντάει… «Δεν έχω χώρο»!
ΑΤΟΜΑΚΙ
Για όλα υπάρχει η πρώτη φορά! Έτσι και με το tattoo.
To “πρόβλημα” ξεκινάει όταν εργάζεσαι στο ίδιο γραφείο με κάτι τυπάκια σαν τον Street Dude και τους ομοϊδεάτες του. Εκεί δηλαδή που ναι μεν τον “έχεις τον κάλο” και θέλεις να “χτυπήσεις” ένα σχεδιάκι αλλά λίγο η κρίση, λίγο οι… δεύτερες σκέψεις όλο το αναβάλλεις, έρχονται οι “καλοθελητές” και μιλάνε μπροστά σου για τα tattoos και σε “μπριζόνουν”.
Τη μία ψάχνουν για σχέδιο, την άλλη σκέφτονται που θα το χτυπήσουν, την επόμενη μιλάνε για τα studios, ε… δεν θέλει και πολύ. “Ψήθηκα”!
Αφού λοιπόν κατέληξα στο σχέδιο (μια πρόταση στα λατινικά) και στο σημείο του σώματος που ήθελα να το κάνω, άρχισα να ψάχνω για studio. Ήθελα κάποιους που θα με προσέξουν. Θα ήταν άλλωστε η… πρώτη μου φορά και ήθελα να το απολαύσω (με δεδομένο πως για όλα υπάρχει ΜΟΝΟ ΜΙΑ πρώτη φορά η απόλαυση είναι σημαντικός παράγοντας).
Ήθελα ένα studio όπου ο επαγγελματισμός συνδυάζεται με το πάθος. Όπου η αγάπη για τα tattoos πηγαίνει δίπλα δίπλα με την τήρηση των κανόνων υγιεινής. Όπου το κόστος θα αντιστοιχεί στην “εργασία”, αλλά το μεράκι και η προσοχή στη λεπτομέρεια (τα οποία είναι ανεκτίμητα), θα θεωρούνταν δεδομένα, ανεξαρτήτως κόστους.
Μετά από αρκετό ψάξιμο κατέληξα στο Dermagrafics. Ο συνδυασμός όλων των παραπάνω, μαζί με το “κλικ” που μου έκαναν τα παιδιά, με οδήγησε (χωρίς φόβο, αλλά με πολύ πάθος) να τους εμπιστευτώ και μπορώ να πω πως δεν το έχω μετανοιώσει στο ελάχιστο. Το μόνο “κακό” την υπόθεσης είναι πως αν και αρχικά είχα πει πως θα κάνω ένα tattoo και… τέλος, τώρα ψάχνω για το επόμενο σχέδιο!
STREET DUDE
Θα ήθελα να είχα και ένα και δυο και τρία και τέσσερα… tattoos!
Το παραδέχομαι. Μου αρέσουν τα tattoos. Ανέκαθεν μου άρεσαν. Γι’ αυτό και μόλις μου δόθηκε η ευκαιρία και κατέληξα στο σχέδιο που ήθελα, το έκανα αμέσως.
Οι «μαγικές λέξεις» στην παραπάνω παράγραφο είναι οι: «κατέληξα στο σχέδιο που ήθελα».
Κατά την άποψή μου, το πιο βασικό (μετά φυσικά από το θέμα της υγιεινής) είναι το σχέδιο. Δεν μπορώ να καταλάβω αυτούς που χτυπάνε κάτι σχέδια του στυλ «I love Thrasivoulos» ή «Harikleia for ever»!
Δηλαδή βρε παιδιά αν τα «βρει» ο Θρασύβουλος με τη Χαρίκλεια, εσείς θα μείνετε με το… tattoo στο χέρι; Τέλος πάντων, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, αν και καλό θα ήταν να επιλέγατε κάποιο σχέδιο που σας αρέσει και θα σας εκφράζει διαχρονικά.
Για τα υπόλοιπα θέματα όπως το μέγεθος, το σημείο κλπ, το πιο σοφό είναι να μιλήσετε με τον επαγγελματία που θα επιλέξετε και η εμπειρία μου λέει πως καλά θα κάνετε να τον ακούσετε.
Οι σοβαροί επαγγελματίες είναι πρωτίστως καλλιτέχνες και δεν σας βλέπουν σαν ένα πορτοφόλι με ευρώ, αλλά ως έναν άνθρωπο που θα έχει μαζί του για πάντα ένα κομμάτι της καλλιτεχνικής του εργασία, που στην περίπτωσή μας είναι και ένα κομμάτι από την ψυχή του. Προσωπικά, μετά από πολύ ψάξιμο, κατέληξα στο studio Dermagrafics (www.tattoos.gr), όπου και χτύπησα το τρίτο μου tattoo. Έμεινα δε τόσο ευχαριστημένος και κέρδισαν τόσο την εμπιστοσύνη μου που αποφάσισα να προχωρήσω και στο απαραίτητο restoring του παλιού μου tattoo.
Ήδη δουλεύουμε τις λεπτομέρειες και θα σας παρουσιάσουμε τη διαδικασία σε προσεχές τεύχος.
F.A.Q.
Πονάει;
… αλλά σ’ αρέσει!
Μπορώ να το σβήσω;
Βεβαίως. Ή παίρνεις μπλάνκο ή καλείς στο 090 1234567890 τον σχιζοφρενή δολοφόνο με το πριόνι και… «το έπιασες το υπονοούμενο». Κατά τα άλλα υπάρχουν κάποιες εξειδικευμένες τεχνικές με λέιζερ κλπ, αλλά δεν το προτείνουμε. Για αυτό άλλωστε λέμε πως θέλει προσεκτική επιλογή το σχέδιο και το studio.
Κινδυνεύω να «κολλήσω» κάτι;
Ναι. Αν είσαι άτυχος μπορεί να κολλήσεις κανένα… κρύωμα. Αν έχεις επιλέξει ένα σοβαρό studio με σωστούς επαγγελματίας, δεν διατρέχεις κανένα κίνδυνο. Αν είσαι αρκετά χαζός ώστε να μπλέξεις με ερασιτέχνες, τότε (λόγω χαζομάρας) κινδυνεύεις από ένα σωρό πράγματα, όχι μόνο από το tattoo.
Είναι ακριβό;
Συνήθως ο,τι πληρώνεις παίρνεις. Μια έρευνα όμως και ένας έλεγχος στις «δουλειές» και στα ποσά που πρόκειται να σε χρεώσουν, δεν βλάπτει. Αλλά μην περιμένεις να βρεις στη «λαϊκή αγορά πα…tattoo..λες από τον παραγωγό»!
Γιατί να κάνω tattoo;
(Η απάντηση είναι ίδια με αυτή που χρησιμοποιούν οι Harleάδες, στην ερώτηση «γιατί Harley»).
Αν χρειάζεται να σου εξηγήσω, τότε δεν μπορείς να καταλάβεις!