Νίκη σε ένα ντέρμπι ισοδυναμεί με άτυπο …τίτλο. Πολλές φορές είναι από μόνη της ικανή να απαλύνει την στεναχώρια μιας εντελώς
αποτυχημένης σεζόν. Μια ήττα μπορεί να είναι η απαρχή ατέλειωτων πειραγμάτων στις… γειτονιές της πόλης που θα κρατήσουν
χρόνια. Κι όλα αυτά στην πιο ανάλαφρη εκδοχή τους. Γιατί οι συνέπειες ενός τοπικού ντέρμπι μπορεί να είναι πραγματικά σοβαρές.
Αυτό που συμβαίνει εδώ και δεκαετίες με την κόντρα Celtic – Rangers δεν έχει προηγούμενο. Ένα ντέρμπι που αποδεικνύει περίτρανα
το πόσο σκληρό μπορεί να είναι το μίσος ανάμεσα σε συλλόγους. Η κόντρα τους πηγάζει από τη θρησκευτική διαμάχη στη Σκωτία
που ξεκίνησε από τον Τριακονταετή Πόλεμο στη Βρετανία τον 17ο αιώνα. Αφορμή ήταν οι διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις
που είχαν Καθολικοί (Celtic) και Προτεστάντες (Rangers).
Πρώτη ιδρύθηκε η ομάδα της Rangers (1873) και μετέπειτα είχαμε την γέννηση της Celtic (1887).
Από την παρθενική αναμέτρηση των δυο ομάδων το 1888 (5-2 υπέρ της Celtic) έχουν συμβεί πολλά, διάφορα και περίεργα γεγονότα.
Οι δυο σύλλογοι συμπεριλήφθηκαν στη νεοϊδρυθείσα λίγκα των έντεκα ομάδων, το National Football Championship και ενώ οι πρώτοι
τίτλοι πήγαν σε ομάδες όπως η Χαρτς και η Νταμπάρτον καμιά δεν κατάφερε να αποτρέψει το μονοπώλιο που θα ακολουθούσε
από το 1891! Περίπου 90 πρωταθλήματα έχουν καταλήξει από τότε στους δυο «αιώνιους».
Τα προβλήματα μεταξύ των δύο ομάδων δεν άρχισαν με την ίδρυση της Celtic. Αρχικά τα ματς βοηθούσαν στην σύσφιξη των σχέσεων
ανάμεσα στις δύο κοινότητες. Ο κύκλος του μίσους ξεκίνησε τις πρώτες δύο 10ετίες του 20ού αιώνα. Τότε, πολλοί Ιρλανδοί
μετανάστευσαν από το Μπέλφαστ στη Γλασκόβη αφού η εταιρεία όπου εργάζονταν άλλαξε έδρα. Η ανεργία και η φτώχεια που
ακολουθήσαν ήταν οι αφορμές για να εκτοξεύσουν το μίσος των Προτεσταντών ενάντια στους Καθολικούς.
Η Rangers, αν και όχι αυστηρά Προτεσταντικός σύλλογος κατά την ίδρυσή του, υπέκυψε στο τοπικιστικό μίσος των υποστηρικτών της
και από τις αρχές της δεκαετίας του ’20, εφάρμοσε (ανοιχτά και επίσημα) αντι-καθολική πολιτική, κάνοντας θρησκευτικές διακρίσεις
στην επιλογή παικτών, κάτι που εφαρμόστηκε για περίπου 70 χρόνια. Ούτε ως γραμματέας στα γραφεία της δεν μπορούσες να εργαστείς,
αν προηγουμένως δεν παρουσίαζες αποδείξεις για την θρησκεία σου! Κάπως έτσι λοιπόν δημιουργήθηκε η «Παλαιά Διαμάχη»,
σε …ελεύθερη μετάφραση από το Old Firm.
Άνθρωποι σκοτώθηκαν επειδή βρέθηκαν να φοράνε την φανέλα της ομάδας τους σε λάθος πλευρά της πόλης!
Απόπειρες δολοφονίας, μαχαιρώματα, συμπλοκές με πέτρες και ρόπαλα, παρόλλα αυτά όμως το “πρώτο αίμα” ήταν ο νεαρός
τερματοφύλακας της Celtic, Τζον Τόμπσον, το 1931 με δέκα συμμετοχές στην Εθνική ομάδα της Σκωτίας, μόλις στα 22 του χρόνια!
Δεν ήταν ο φανατισμός, δεν ήταν το μίσος ανάμεσα στις δυο πλευρές, αλλά μια απλή σύγκρουση με τον Σάμι Ίνγκλις της Ρέιντζερς.
Ο άτυχος πορτιέρο μεταφέρθηκε με βαρύ τραύμα στο κεφάλι στο πλησιέστερο νοσοκομείο, όπου και ξεψύχησε μερικές ώρες αργότερα.
Περίπου 30.000 κόσμος μαζεύτηκε στην κηδεία του στο Φάιφ και η μνήμη του τιμάται μέχρι και σήμερα, σε σχετικές εκδηλώσεις
στο Σέλτικ Παρκ.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει ένα περιστατικό στις αρχές της δεκαετίας του ’50. Το 1951 λοιπόν, η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Σκωτίας
έθεσε τελεσίγραφο στους Κέλτες να υποστείλουν την σημαία της Ιρλανδίας που κοσμούσε το πέταλο με την ονομασία Jungle Stand
(και εξακολουθεί να υπάρχει μέχρι σήμερα), διαφορετικά θα τιμωρούνταν με αποκλεισμό από το πρωτάθλημα. Η Celtic αρνήθηκε
και η ομοσπονδία ήταν έτοιμη να δείξει στην ομάδα την πόρτα της εξόδου. Σε αυτό το οριακό σημείο, η βοήθεια έφθασε εντελώς
απρόσμενα – από την «αιώνια» αντίπαλο καθώς η Rangers έθεσε από την πλευρά της βέτο, ότι αν η Celtic αποχωρήσει
από το πρωτάθλημα, θα ακολουθούσε και η ίδια τον ίδιο δρόμο! Αυτό το – καθοριστικό, όπως αποδείχτηκε – μέτρο πίεσης, ανάγκασε
την σκωτσέζικη ομοσπονδία να συμβιβαστεί με την Celtic, βλέποντας τον κίνδυνο να συνεχιστεί το πρωτάθλημα χωρίς τις δυο μεγάλες
ομάδες της χώρας!
Στις 2 Ιανουαρίου του 1971 ένα γεγονός έμελλε να καταχωρηθεί στις «μαύρες» σελίδες της ιστορίας του σκωτσέζικου ποδοσφαίρου.
Η Celtic είχε ξεκινήσει στο Old Firm ορεξάτη και προηγείτω μέσα στο «Ibrox» με 1-0. Η Rangers φαινόταν ανήμπορη να αντιδράσει
και οι απογοητευμένοι οπαδοί της είχαν αρχίσει να εγκαταλείπουν το γήπεδο. Ώσπου, στο πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων ισοφαρίζει
με τους οπαδούς της να επιστρέφουν για να πανηγυρίσουν. Δημιουργείται ένα πανδαιμόνιο, άλλοι έφευγαν και άλλοι επέστρεφαν,
με αποτέλεσμα 66 άνθρωποι να χάσουν την ζωή του και άλλοι 140 να τραυματιστούν…
Το 2006, ο Πολωνός γκολκίπερ της Celtic Αρθουρ Μπόρουτς (καθολικός), έκανε τον σταυρό του μέσα στο γήπεδο.
Η ενέργεια του αυτή εκλήφθηκε από την αστυνομία ως προβοκατόρικη με αποτέλεσμα η υπόθεση να φτάσει έως το δικαστήριο.
Με πρωτόδικη απόφαση καταδικάστηκε σε δίμηνη φυλάκιση με το αιτιολογικό να μιλά για απρόσεκτη συμπεριφορά του παίκτη
σε ανοιχτό χώρο που προκάλεσε την οργή των οπαδών της αντιπάλου. Ακολούθησε έφεση και η ποινή διαφοροποιήθηκε.
Το μήνυμα της δικαιοσύνης όμως ήταν ξεκάθαρο και έδειχνε την αποφασιστικότητα για πάταξη της βίας.
Η Rangers μπορεί να θεωρηθεί ως η πλέον επιτυχημένη ομάδα της Σκωτίας. Κατέχει το ρεκόρ εγχώριων πρωταθλημάτων,
με χαρακτηριστικότερο το επίτευγμα των εννέα σερί τίτλων την περίοδο 1989-1997. Είναι επίσης και η μοναδική σκωτσέζικη ομάδα
που κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων, το 1972 απέναντι στην Διναμό Μόσχας, ενώ η Celtic είναι το πρώτο βρετανικό σωματείο
που κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών (και το μοναδικό σκωτσέζικο μέχρι σήμερα), επικρατώντας με 2-1 της Ίντερ το 1967.
Σε ότι αφορά τις μετακινήσεις «αλλόθρησκων», η πρώτη πραγματοποιήθηκε το 1989. Ο Μο Τζόνστον είναι ο πρώτος καθολικός
που μεταγράφηκε στους Προτεστάντες της Rangers και αποκηρύχθηκε από τους οπαδούς της Celtic ως ο μεγαλύτερος… Ιούδας
στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Οργισμένοι όμως ήταν και οι οπαδοί της Rangers καθώς δεν μπορούσαν να αποδεχτούν
πως ένας καθολικός θα αγωνιζόταν στην αγαπημένη τους ομάδα. Κατά συνέπεια, ακολούθησαν σκηνές απείρου κάλλους!
Προτεστάντες οπαδοί της ομάδας έβγαιναν στην τηλεόραση καίγοντας εισιτήρια διαρκείας και ορκιζόμενοι πως δεν θα ξαναπατούσαν
στο γήπεδο, ενώ υπήρχε και κάτι άλλο που εξαγρίωνε τους οπαδούς της Rangers. Ο Τζόνστον είχε σκοράρει κάποτε εναντίον της
ομάδας τους και πανηγύρισε έξαλλα το γκολ κάνοντας τον σταυρό του μπροστά τους!
Σήμερα, η έχθρα είναι ακόμα έντονη στην Γλασκόβη. Όμως, τα περιστατικά βίας έχουν μειωθεί σημαντικά χάρη στις προσπάθειες
εκ μέρους του Κράτους αλλά και των συλλόγων.
http://youtu.be/ps0-lgt7F4U
http://youtu.be/tuhvuHdG718
Τα προβλήματα μεταξύ των δύο ομάδων δεν άρχισαν με την ίδρυση της Celtic. Αρχικά τα ματς βοηθούσαν στην σύσφιξη των σχέσεων
ανάμεσα στις δύο κοινότητες. Ο κύκλος του μίσους ξεκίνησε τις πρώτες δύο 10ετίες του 20ού αιώνα. Τότε, πολλοί Ιρλανδοί
μετανάστευσαν από το Μπέλφαστ στη Γλασκόβη αφού η εταιρεία όπου εργάζονταν άλλαξε έδρα. Η ανεργία και η φτώχεια που
ακολουθήσαν ήταν οι αφορμές για να εκτοξεύσουν το μίσος των Προτεσταντών ενάντια στους Καθολικούς.
Η Rangers, αν και όχι αυστηρά Προτεσταντικός σύλλογος κατά την ίδρυσή του, υπέκυψε στο τοπικιστικό μίσος των υποστηρικτών της
και από τις αρχές της δεκαετίας του ’20, εφάρμοσε (ανοιχτά και επίσημα) αντι-καθολική πολιτική, κάνοντας θρησκευτικές διακρίσεις
στην επιλογή παικτών, κάτι που εφαρμόστηκε για περίπου 70 χρόνια. Ούτε ως γραμματέας στα γραφεία της δεν μπορούσες να εργαστείς,
αν προηγουμένως δεν παρουσίαζες αποδείξεις για την θρησκεία σου! Κάπως έτσι λοιπόν δημιουργήθηκε η «Παλαιά Διαμάχη»,
σε …ελεύθερη μετάφραση από το Old Firm.
Άνθρωποι σκοτώθηκαν επειδή βρέθηκαν να φοράνε την φανέλα της ομάδας τους σε λάθος πλευρά της πόλης!
Απόπειρες δολοφονίας, μαχαιρώματα, συμπλοκές με πέτρες και ρόπαλα, παρόλλα αυτά όμως το “πρώτο αίμα” ήταν ο νεαρός
τερματοφύλακας της Celtic, Τζον Τόμπσον, το 1931 με δέκα συμμετοχές στην Εθνική ομάδα της Σκωτίας, μόλις στα 22 του χρόνια!
Δεν ήταν ο φανατισμός, δεν ήταν το μίσος ανάμεσα στις δυο πλευρές, αλλά μια απλή σύγκρουση με τον Σάμι Ίνγκλις της Ρέιντζερς.
Ο άτυχος πορτιέρο μεταφέρθηκε με βαρύ τραύμα στο κεφάλι στο πλησιέστερο νοσοκομείο, όπου και ξεψύχησε μερικές ώρες αργότερα.
Περίπου 30.000 κόσμος μαζεύτηκε στην κηδεία του στο Φάιφ και η μνήμη του τιμάται μέχρι και σήμερα, σε σχετικές εκδηλώσεις
στο Σέλτικ Παρκ.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει ένα περιστατικό στις αρχές της δεκαετίας του ’50. Το 1951 λοιπόν, η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Σκωτίας
έθεσε τελεσίγραφο στους Κέλτες να υποστείλουν την σημαία της Ιρλανδίας που κοσμούσε το πέταλο με την ονομασία Jungle Stand
(και εξακολουθεί να υπάρχει μέχρι σήμερα), διαφορετικά θα τιμωρούνταν με αποκλεισμό από το πρωτάθλημα. Η Celtic αρνήθηκε
και η ομοσπονδία ήταν έτοιμη να δείξει στην ομάδα την πόρτα της εξόδου. Σε αυτό το οριακό σημείο, η βοήθεια έφθασε εντελώς
απρόσμενα – από την «αιώνια» αντίπαλο καθώς η Rangers έθεσε από την πλευρά της βέτο, ότι αν η Celtic αποχωρήσει
από το πρωτάθλημα, θα ακολουθούσε και η ίδια τον ίδιο δρόμο! Αυτό το – καθοριστικό, όπως αποδείχτηκε – μέτρο πίεσης, ανάγκασε
την σκωτσέζικη ομοσπονδία να συμβιβαστεί με την Celtic, βλέποντας τον κίνδυνο να συνεχιστεί το πρωτάθλημα χωρίς τις δυο μεγάλες
ομάδες της χώρας!
Στις 2 Ιανουαρίου του 1971 ένα γεγονός έμελλε να καταχωρηθεί στις «μαύρες» σελίδες της ιστορίας του σκωτσέζικου ποδοσφαίρου.
Η Celtic είχε ξεκινήσει στο Old Firm ορεξάτη και προηγείτω μέσα στο «Ibrox» με 1-0. Η Rangers φαινόταν ανήμπορη να αντιδράσει
και οι απογοητευμένοι οπαδοί της είχαν αρχίσει να εγκαταλείπουν το γήπεδο. Ώσπου, στο πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων ισοφαρίζει
με τους οπαδούς της να επιστρέφουν για να πανηγυρίσουν. Δημιουργείται ένα πανδαιμόνιο, άλλοι έφευγαν και άλλοι επέστρεφαν,
με αποτέλεσμα 66 άνθρωποι να χάσουν την ζωή του και άλλοι 140 να τραυματιστούν…
Το 2006, ο Πολωνός γκολκίπερ της Celtic Αρθουρ Μπόρουτς (καθολικός), έκανε τον σταυρό του μέσα στο γήπεδο.
Η ενέργεια του αυτή εκλήφθηκε από την αστυνομία ως προβοκατόρικη με αποτέλεσμα η υπόθεση να φτάσει έως το δικαστήριο.
Με πρωτόδικη απόφαση καταδικάστηκε σε δίμηνη φυλάκιση με το αιτιολογικό να μιλά για απρόσεκτη συμπεριφορά του παίκτη
σε ανοιχτό χώρο που προκάλεσε την οργή των οπαδών της αντιπάλου. Ακολούθησε έφεση και η ποινή διαφοροποιήθηκε.
Το μήνυμα της δικαιοσύνης όμως ήταν ξεκάθαρο και έδειχνε την αποφασιστικότητα για πάταξη της βίας.
Η Rangers μπορεί να θεωρηθεί ως η πλέον επιτυχημένη ομάδα της Σκωτίας. Κατέχει το ρεκόρ εγχώριων πρωταθλημάτων,
με χαρακτηριστικότερο το επίτευγμα των εννέα σερί τίτλων την περίοδο 1989-1997. Είναι επίσης και η μοναδική σκωτσέζικη ομάδα
που κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων, το 1972 απέναντι στην Διναμό Μόσχας, ενώ η Celtic είναι το πρώτο βρετανικό σωματείο
που κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών (και το μοναδικό σκωτσέζικο μέχρι σήμερα), επικρατώντας με 2-1 της Ίντερ το 1967.
Σε ότι αφορά τις μετακινήσεις «αλλόθρησκων», η πρώτη πραγματοποιήθηκε το 1989. Ο Μο Τζόνστον είναι ο πρώτος καθολικός
που μεταγράφηκε στους Προτεστάντες της Rangers και αποκηρύχθηκε από τους οπαδούς της Celtic ως ο μεγαλύτερος… Ιούδας
στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Οργισμένοι όμως ήταν και οι οπαδοί της Rangers καθώς δεν μπορούσαν να αποδεχτούν
πως ένας καθολικός θα αγωνιζόταν στην αγαπημένη τους ομάδα. Κατά συνέπεια, ακολούθησαν σκηνές απείρου κάλλους!
Προτεστάντες οπαδοί της ομάδας έβγαιναν στην τηλεόραση καίγοντας εισιτήρια διαρκείας και ορκιζόμενοι πως δεν θα ξαναπατούσαν
στο γήπεδο, ενώ υπήρχε και κάτι άλλο που εξαγρίωνε τους οπαδούς της Rangers. Ο Τζόνστον είχε σκοράρει κάποτε εναντίον της
ομάδας τους και πανηγύρισε έξαλλα το γκολ κάνοντας τον σταυρό του μπροστά τους!
Σήμερα, η έχθρα είναι ακόμα έντονη στην Γλασκόβη. Όμως, τα περιστατικά βίας έχουν μειωθεί σημαντικά χάρη στις προσπάθειες
εκ μέρους του Κράτους αλλά και των συλλόγων.
http://youtu.be/ps0-lgt7F4U
http://youtu.be/tuhvuHdG718